Jedna rodzina o wielu obliczach

Wielu młodych wolontariuszy i rodziny zafascynowane życiem chrześcijańskim i służbą, którą doświadczyli we wspólnocie, decyduje się “pozostać”, aby kontynuować życie całkowitego daru z siebie i dyspozycyjności. Pośród tych młodych wolontariuszy są ci, którzy czują wezwanie Pana do oddania się w pełni na służbę Jego dziełu, rozpoczynają drogę życia według Rad Ewangelicznych. Także znaczna część chłopców i dziewcząt, którzy przeszli swoją drogę odrodzenia we wspólnocie, poszukując woli Bożej, prosi o możliwość pozostania dłużej i poświęca swoje życie pracy misyjnej. Tak powstaje pierwsza grupa różnych osób całkowicie oddanych wspólnocie, które dzielą życie modlitwy i pracy, słuchają Słowa Bożego i służą ubogim według charyzmatu Wspólnoty Cenacolo. Również wielu przyjaciół, księży, rodzin, osób świeckich jest zaangażowana w życie wspólnoty i każdy według swoich możliwości oraz profesji.

Światło minionych lat wędrówki zrodziło kilka “gałęzi” we wspólnocie:

Młodzi wolontariusze:

“Słudzy miłości”

Historia wspólnoty pokazuje, że pierwszymi współpracownikami siostry Elwiry, których Pan wybrał jako “robotników” do swojej “winnicy”, stali się ci sami chłopcy i dziewczęta, którzy byli przy niej. Aczkolwiek większość z nich, po kilku latach odbudowy życia w Cenacolo, wybiera “swoją” drogę, są jednak i tacy, którzy jako osoby będące na drodze wiary decydują pozostać i oddać się na służbę miłości, według nauki “darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”, wyciągając rękę na potrzeby Wspólnoty. Jak to dobrze, iż Bóg zapragnął, że młodzi nie staną się tylko tymi, którzy otrzymują miłość od wspólnoty rozwiązującej ich problemy, ale przemieniając się dokonają wolnego wyboru bezinteresownej służby jako “służący miłością”, protagoniści i żywe instrumenty w ręku Boga. To ci młodzi stali się pierwszymi odpowiedzialnymi za domy wspólnoty, których liczba powoli wzrastała, oraz pierwszymi misjonarzami w Ameryce Łacińskiej oddanych służbie dzieciom z ulicy. W ostatnim czasie Duch Święty sprawia, że w sercach wielu chłopców i dziewcząt wzrasta ten “duch” dyspozycyjności i służby. Jest to znak konkretnego wybrania Boga i Wspólnoty, jako drogi życiowej. Nazywamy tych młodych “wolontariuszami” lub “sługami miłości”, aby pokazać w świetle siłę, która się wyzwala z wolnego wyboru służby potrzebom Wspólnoty oraz tym, którzy do niej pukają.

Rodziny:

„Rodziny otwarte na życie”

Istnieją rodziny, które zdecydowały się żyć w pełni, wybrały całkowicie bezinteresowne życie we Wspólnocie, oddały się na służbę i żyją w poszczególnych domach, przeżywają wiele momentów modlitwy, wspólnej pracy i dzielenia się. Żyją jako ”rodziny otwarte na życie”. Drzwi ich domu i serca są otwarte na oścież dla biednych, którzy nie mają wsparcia duchowego, którym brakuje osoby o gorącym sercu i tego wszystkiego, co może dać tylko rodzina.Każdego roku rodziny odnawiają swoją przynależność do wspólnoty, przysięgając życie w ubóstwie, czystości, posłuszeństwie i służbie ubogim według ich statusu małżeńskiego i charyzmatu wspólnoty. Jedne z rodzin są odpowiedzialne za przyjęcie wszystkich zdesperowanych chłopców i dziewcząt, które mają problem z narkotykami; inne rodziny, na misjach, zajmują się wychowaniem dzieci z ulicy. Obecność rodzin oraz jedność wśród dzieci jest żywym świadectwem nadziei i radości. Aktualnie, liczba rodzin, która oddała swe życie na służbę we Wspólnocie sięga liczby dwudziestu.

 Konsekrowani Bracia i Siostry:

Bracia i siostry, którzy żyją Ślubami Ewangelicznymi

Jest to ostatnia „niespodzianka” Ducha Świętego w domu Cenacolo. W ostatnich latach bracia i siostry bardzo silnie odczuwali wezwanie Boga do służby w Jego dziele. Wybierając radykalnie drogę naśladowania Jezusa Chrystusa, zdecydowali się oni na śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa i służby ubogim według Reguły i stylu życia Wspólnoty. Pierwszy okres polega na życiu i służbie w jednym z domów wspólnoty, pomiędzy chłopcami lub dziewczętami, co pomaga w dokonaniu radykalnego i prawdziwego wyboru. Następny okres przebiega w Domu Formacyjnym, w miejscu gdzie znajduje się „Dom Matka”, w Saluzzo. Jest to czas formacji i stylu życia według norm Kościoła. W ciągu dnia jest czas na naukę  teologii, poznawanie Biblii, słuchanie Słowa Bożego, adorację, modlitwę różańcową oraz Liturgię Godzin i Mszę Świętą. Jest także czas na wspólną rozmowę i dzielenie się osobistym doświadczeniem, refleksję nad życiem we wspólnocie i pracę. Jedność z Bogiem, a także pomiędzy tymi, którzy zdecydowali się na życie konsekrowane, owocuje w dziełach misyjnych Wspólnoty na świecie. Całkowite oddanie się służbie ubogim, dzielenie się doświadczeniem zdobytym w życiu stają się konkretnym i żywym znakiem miłości, którą Bóg Ojciec w sposób szczególny darzy wszystkich odrzuconych i żyjących na marginesie społecznym. Ci wszyscy, którzy zostali przyjęci do wspólnoty przemieniają swoje życie i stają się żywym świadectwem Ewangelii i przykładem wolności dla innych.

Aktualnie we wspólnocie przebywa 30 sióstr, z których część jest na misjach oraz 10 braci, z których 4 są wyświęceni na kapłanów.

Przyjaciele Cenacolo:

“Żyjąc wspólnotą w świecie”

Wielu przyjaciół świeckich oraz wiele rodzin naśladuje życie wspólnoty, podąża tą samą drogą duchowości wspólnotowej, służy bezinteresownie misjom, pozostając jednak w swoim kręgu rodzinnym i wykonując swoją pracę. Wielu z nich, dzięki wspólnocie odnalazła żywą wiarę, która wyraża się po przez życie sakramentalne, modlitwę i miłość bliźniego. Wykorzystując swoje zdolności i profesje starają się oni służyć innym w tych miejscach gdzie żyją. Są także ci, którzy poświęcają swój czas na życie we wspólnocie lub na misjach, dzieląc się z młodymi i dziećmi swoim doświadczeniem. Wielu z nich pomaga Wspólnocie zorganizować pokazy, spotkania, świadectwa…, co służy szerzeniu informacji na temat życia wspólnoty Cenacolo, oraz gdzie można otrzymać konkretne porady. Nie ma pomiędzy żadnych zobowiązań. To wspólnota organizuje dla nich dni modlitwy i czas na wspólną refleksję i budowanie przyjaźni, wszystko to ma służyć wzrostowi ku dojrzałości chrześcijańskiej.

Rodzice:

”Nawróceni rodzice – wybawione dzieci”

Rodziny chłopców i dziewcząt nie mają żadnych zobowiązań finansowych, natomiast propozycją wspólnoty jest wejście  na drogę życia chrześcijańskiego, które się później kontynuuje wraz z synem czy córką. Doświadczenie pokazało, że odrodzenie życia chłopca lub dziewczyny we wspólnocie zależy od tego, w jakim stopniu rodzice podjęli trud nawrócenia. Ma to ma wpływ na całą rodzinę. Siostra Elwira często powtarza: „Nawróceni rodzice – wybawione dzieci”. Rodziny są żywą i ważną częścią naszej Wspólnoty. Razem z dziećmi przechodzą drogę zmartwychwstania. Organizują cotygodniowe spotkania modlitewne, gdzie także jest czas na dzielenie się doświadczeniem bólu, cierpienia i beznadziei z powodu dziecka narkomana. Ich żywe świadectwo nawrócenia staje się znakiem nadziei dla innych rodzin szukających pomocy.  Raz w tygodniu, w różnych miastach, przedstawiciele grup rodziców są gotowi udzielić niezbędnej pomocy rodzinom, które są w potrzebie. Wspólnota organizuje spotkania formacyjne i modlitewne o nazwie „Odradzające się rodziny”, podczas których zawiązują się przyjaźnie i buduje wzajemna więź. Odbywają się również spotkania z dziećmi. Wszystko to ma na celu pomóc w nawróceniu oraz wzrastaniu w człowieczeństwie i chrześcijaństwie. Krzyż syna lub córki narkomanki staje się często powodem do refleksji i głębokiego nawrócenia, do przywrócenia pokoju i pogody ducha w rodzinie, do odkrycia tych najważniejszych wartości w życiu.