Po dłuższym czasie oczekiwania Opatrzność Boża pozwoliła niektórym chłopakom wraz z ks. Ivanem pojechać do Kosowa, na spotkanie rodziców Cenacolo, z tamtej ziemi, którzy przybyli tam na cotygodniowe spotkaniu. Kosowo to mały kraj, który po ostatniej wojnie bałkańskiej odzyskał niepodległość, lecz z różnych powodów jest tam też wiele trudności.
Jednak nasz Pan zawsze nas zaskakuje. Byliśmy bardzo poruszeni tym jak zostaliśmy przyjęci przez rodziców i niektórych naszych chłopaków i dziewczęta ex z naszej Wspólnoty. Minęło już ponad 10 lat, od kiedy powstała tam grupa rodziców, którzy się spotykają i modlą się razem tak jak w innych miejscach gdzie jest Wspólnota Cenacolo.
Bardzo dotknęło nas świadectwo dwójki rodziców: Martina i Teresy, których syn żył we Wspólnocie I przez te wszystkie lata byli oni wierni spotkaniom odbywającym się w każdą sobotę na parafii. Ich wypowiedź pokazała nam, jak Pan Jezus wszedł w ich życie poprzez krzyż ich syna. Było to naprawdę cudowne doświadczenie. Pragnienie podzielenia się odnalezioną radością dało im siłę i wytrwałość w przyjmowaniu na kolokwia innych potrzebujących rodzin.
Dzień był wypełniony wieloma momentami radości, wszyscy dziękowaliśmy Jezusowi i Maryi za cuda, które uczynili w naszym życiu. Sobotnie spotkanie zakończyliśmy Mszą Świętą, podczas której wspominaliśmy św. Franciszka, szanowanego i kochanego na bałkańskiej ziemi.
Gdy obudziliśmy się w niedzielę, ujrzeliśmy piękny słoneczny dzień. Wykorzystaliśmy to i udaliśmy się do katedry przechodząc przez centrum miasta. Byliśmy zaskoczeni wielką ilością młodych ludzi, których spotkaliśmy. Czuliśmy się jak w „mieście młodych”. Uczestniczyliśmy w Mszy Świętej celebrowanej przez ks. Bp. J. E. Dode Gjergiji w pristyńskiej katedrze. Po Mszy Świętej spędziliśmy czas z ks. Biskupem, innymi kapłanami, siostrami zakonnymi i przyjaciółmi.
Wracając z Kosowa przejechaliśmy przez Dubrownik, a także przez parafie diecezji Kotor. Była to okazja, aby w niektórych szkołach dać świadectwo tego jak pięknie jest być przytulonym miłością i przebaczeniem przez Pana, dzięki czemu możemy dzisiaj żyć nowym życiem.
Dziękujemy Panu za to wszystko, co otrzymujemy od Wspólnoty, za Opatrzność i dobroć Boga i za dar Matki Elwiry! Darmo otrzymaliśmy i teraz chcemy darmo dawać, z radością i uśmiechem. Dzięki!