15 LAT DOMU W TARNOWIE

Poręba Radlna,
31.08. – 01.09. 2019

Pozdrawiamy wszystkich serdecznie z Tarnowa! Dużo przygotowań, dużo poświęcenia, dużo wysiłku i nareszcie nadszedł długo oczekiwany dzień naszego domu. Już od kilku dni gościmy u nas ks. Marco, który wraz z grupką chłopaków z Włoch zostali po pielgrzymce, aby wspólnie z nami świętować 15 lat istnienia wspólnoty Cenacolo w Porębie Radlnej. Jest też z nami br. Slaven, który spędził dużo lat swojej drogi właśnie w tym domu i jego obecność ma dla nas duże znaczenie.
Od godziny 15:00 z niecierpliwością czekamy na przybycie pierwszych gości.
Dziękujemy Panu Bogu za opatrzność pogody, jest naprawdę pięknie. Namiot – kaplica wypełniony kwiatami, wystawa fotograficzna przedstawiająca te lata życia domu oraz scena na której będzie przedstawienie są głównymi punktami programu. Widząc to wszystko, rozumiemy, że ta rocznica będzie wyjątkowa. Popołudnie rozpoczynamy tańcem i śpiewem prowadzeni przez nasz chór i tancerzy. Witamy wszystkich i prosimy Maryję o jej wstawiennictwo poprzez Modlitwę Różańcową dziękując za to, że prowadzi nas poprzez te piętnaście lat życia.
Następnie mamy Mszę Św. , której przewodniczy ks. biskup ordynariusz J.E. Andrzej Jeż. Są też z nami ks. Marko, ks. Wacław,z nas  o. Sławek, ks. Marcin Minorczyk, ks. Marcin Gryzło, ks. Rafał i ks. Andrzej. Wszyscy z nich od lat są naszymi przyjaciółmi i zawsze możemy na nich liczyć. Ks. biskup w homilii mówi o tym ile Cenacolo wnosi do diecezji i opowiada o tym jak żyjemy i jak wspólnota trafiła tutaj. Jesteśmy szczęśliwi, że możemy być częścią tej rodziny i wdzięczni za wszystkie cuda jakich doświadczyliśmy.
Po Mszy Św. czeka na nas kolacja przygotowana przez naszych rodziców , dziękujemy za ich służbę i otwarte serca a Panu Bogu za opatrzność i za wszystkich dobrych ludzi, którzy od lat są z nami. Pogoda wciąż jest piękne, ale czujemy, że wszyscy czekamy z niecierpliwością na to co zobaczymy na scenie.
Po zapadnięciu zmroku, gromadzimy się wspólnie przed sceną i na początek oglądamy filmik o naszej Wspólnocie. Większość z nas zna go już dobrze, ale mimo to w słowach Matki Elviry jest zawsze coś nowego i nigdy nam się nie nudzą. Napełnia nas to wdzięcznością za dar jej życia. Po filmie brat Slaven daje krótkie świadectwo o tym jak on poznał Matkę Elvirę i jak spotkanie z nią odmieniło mu życie. Wszyscy jesteśmy wzruszeni i nareszcie przychodzi moment na “Przytulenie”.
Wielu z nas wzrusza się do łez, gdyż widzimy nie przedstawienie a historię każdej z naszych rodzin i Boże nieskończone miłosierdzie , które wszyscy spotkaliśmy. Na koniec chłopcy dzielą się świadectwami, ks. biskup żegna nas i błogosławi. Był to bez wątpienia piękny i pełen emocji dzień.
Niedzielny poranek jest równie piękny jak ten cały sobotni dzień. Pełni entuzjazmu czekamy na to co on nam przyniesie. Ks. Marco wprowadza nas w spotkanie z Maryją na różańcu chwalebnym prowadząc rozważania, każdą dziesiątkę odmawiamy w różnych językach.  Jest to okazja do podziękowania za piękno, którego doświadczamy każdego dnia we wspólnocie.
Przychodzi moment na niedzielną Eucharystię, której przewodniczy ks. Rafał, a koncelebrują ks. Marco wraz z o. Sławkiem.  W homilii o. Sławek na przykładzie postawy faryzeuszy i ich zachowania, pokazuje nam jak ważna jest wzajemna bezinteresowna miłość i służba. Są to piękne rzeczy, których jeśli otworzymy nasze serca możemy we  Wspólnocie doświadczyć. Po Mszy Św. robimy pamiątkowe zdjęcie przy scenie i idziemy się posilić pysznym obiadem przygotowanym przez naszych rodziców. Wszyscy są radośni i wdzięczni za to co wspólnie możemy przeżywać.

Na zakończenie spotykamy się w kaplicy , gdzie ks. Marco dzieli się z nami swoimi przeżyciami i opowiada nam trochę swoją drogę wspólnotową. Następnie na kolanach modlimy Koronkę do Bożego Miłosierdzia, którego wszyscy codziennie doświadczamy. Na koniec niektórzy z chłopaków , którzy opuścili lub w tych dniach opuszczą Wspólnotę otrzymują błogosławieństwo. Kolejny moment w którym niektórym płyną z oczu łzy wzruszenia i wdzięczności.
Niestety nadszedł czas na pożegnanie pełni radości i nadziei w sercu wracamy do naszych domów z nadzieją, że tym entuzjazmem będziemy mogli dzielić się z innymi.
Dziękujemy Matce Bożej i bł. Karolinie za ich ciągłą opiekę i wstawiennictwo. Dziękujemy też Maryi za naszą Matkę Elvirę, bez której to wszystko nie byłoby możliwe. Do zobaczenia wkrótce.