Uczestniczę we wspólnocie Kościoła

REKOLEKCJE RODZIN CENACOLO
KALWARIA ZEBRZYDOWSKA

W dniach 08-10 marca w Kalwarii Zebrzydowskiej odbyły się rekolekcje dla rodzin naszej wspólnoty. Przybyła liczna rzesza rodziców, przyjaciele oraz bracia ex z rodzinami. Gościem specjalnym był ksiądz Massimo, którzy wraz z księdzem Konradem przybyli prosto z serca Naszej Wspólnoty z Włoch. Była to dla nas wielka radość.

W pierwszy dzień spotkania pojawił się także o. Łukasz Kalisz nasz stary, dobry przyjaciel, który podzielił się z nami swoim doświadczeniem Wspólnoty.

Po gorącym przywitaniu wszystkich ksiądz Hubert wprowadził nas do tematu rekolekcji „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”. Słowa te pobudziły wszystkich do refleksji jak wielkim darem jest Wspólnota oraz świadomości, że jesteśmy częścią wielkiej wspólnoty Kościoła Katolickiego.

Na wspólnym różańcu kontemplowaliśmy tajemnice z życia Pana Jezusa, do których rozważania przygotowali rodzice z grupy tarnowskiej i wrocławskiej. Mieliśmy także możliwość adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie, podczas której wołaliśmy o Ducha Świętego, prosząc by nas prowadził i przemieniał.

Te dni spędziliśmy w ciepłej rodzinnej atmosferze, było wiele momentów przyjaźni, rozmów i podzieleń, a tańcem i śpiewem uwielbialiśmy naszego Pana. Dało się odczuć, że tworzymy jedną wielką rodzinę Cenacolo.

Między nami znalazły się też najmłodsze pociechy, których uśmiechy wzbudzały w nas wiele radości oraz ukazywały nam jak pięknymi owocami obdarza Bóg tych, którzy Mu zaufali.  

W programie był także film wspólnotowy o naszej Mamie Elvirze, po którym ks. Konrad oraz ks. Massimo podzielili się z nami swoimi cennymi doświadczeniami związanymi z życiem w bliskiej obecności Mamy Elviry oraz odrobiną humoru.

Najważniejszym punktem naszego spotkania były wspólne Eucharystie, podczas których słowo głoszone przez ks. Konrada i ks. Huberta głęboko nas dotykało i skłaniało do refleksji. Swoją obecnością zaszczycił nas również ks. Wacław, który po Mszy Świętej pokrzepił nasze serca dobrym słowem.

Na koniec, po wspólnym posiłku, wszyscy ruszyli do swoich domów ubogaceni, napełnieni wszelakimi łaskami z nadzieją i siłą na dalsze budowanie wspólnoty Kościoła.