”Jesteśmy wdzięczni
za te dni światła…”
Rzym, 30.08 – 4.09 2022 r
Spotkanie rodzin naszej Wspólnoty Cenacolo w Rzymie było historycznym wydarzeniem, prawdziwym darem Boga, spędzonym pomiędzy dniami pełnymi modlitwy, przyjaźni, służby, dzielenia się i światła.
Od razu poczuliśmy się jak w domu, dzięki przyjęciu, które otrzymaliśmy i całej uwadze wszystkich chłopców i dziewcząt, rodziny Andrei i Antonii oraz sióstr z FAC, które otworzyły drzwi swojego domu w Rzymie dla nas.
Co za niespodzianka widzieć organizację z dziećmi, grupy w różnym wieku, muzykę, zajęcia, przygotowaną grę, a wszystko to z wielką miłością i uwagą na ich potrzeby. Podczas gdy dzieci spotkały się w atmosferze przyjaźni i prostoty, rodziny rozpoczęły rekolekcje słuchania, dzielenia się, modlitwy, dyskusji razem z naszymi księżmi.
Ważny czas, aby pomagać sobie nawzajem między parami, które są już we Wspólnocie od kilku ładnych lat, a młodszymi którzy dopiero co kroczyli na drogę małżeńską. Katechezy Matki Elviry i papieża Franciszka były również ważnym i znaczącym punktem wyjścia na każdy dzień. Dla dzieci i młodzieży pierwszy dzień był czasem na wzajemne poznanie się poprzez zabawę, podczas której można było odkryć cechy i gust każdego z nich. Wszyscy zaangażowali się i poprowadzili, nawet to, że brat Stefano (syn jednego z małżeństw wspólnotowych) troszczy się o nich i ich życie, jest bardzo znaczące i bardzo pomocne, ponieważ on już osobiście przeżywał ich zmagania, zamieszanie, trudy, radości, pytania.
Pomoc naszych dziewczyn, chłopców i braci była również cenna w organizowaniu wszystkiego, w wieczornych spotkaniach, aby dzielić się i myśleć o kolejnym dniu, w przygotowywaniu wszystkiego z zaangażowaniem. Drugiego dnia grupa nastolatków otrzymała ogromny dar pielgrzymki do Asyżu z Ojcem Stefano, braćmi konsekrowanymi, kilkoma dziewczętami i dwiema zakonnicami, co za wielka radość! To był piękny dzień, jeden zakonnik prowadził i towarzyszył grupie, z uwagą opowiadając i wyjaśniając główne miejsca w życiu św. Franciszka i św. Klary, bazylikę, grób, Porcjunkulę i św. Damiano.
Chłopcy byli bardzo zainteresowani, wtedy o. Andrea był bardzo pomocny, nie tylko ze względu na to, co nam powiedział, ale właśnie ze względu na swoją obecność i umiejętność przyciągnięcia ich uwagi. Opowiedział nam o wielu rzeczach, które poruszyły nasze serca. Opowiedział o Porcjunkuli, gdzie wszystko się zaczęło, o tym, że jest jak kawałek nieba, o Bazylice pełnej piękna fresków, gdzie wszystko ma ważne znaczenie w życiu św. Franciszka krucyfiks z San Damiano, specyfika wszystkiego, co za cenny dar.
Po powrocie z Asyżu były chwile zabawy, a na intuicji O.Stefano także dzielenia się pięknymi przeżyciami. Jak miło jest uchwycić prostotę i wrażliwość ich serc, radość bycia szczęśliwym dla innych. Trzeciego dnia przeżyliśmy dzień gry zespołowej, meczów piłki nożnej, siatkówki, piłki więziennej, przeciągania liny, toru przeszkód, piłkarzyków, gdzie wszyscy uwolnili energię i chęć do wspólnej gry.
Po południu jednak wraz z rodzicami i dziećmi otrzymaliśmy opatrzność na zwiedzanie Rzymu transportowane autobusami turystycznymi, które jeżdżą po mieście, wyjaśniając i opowiadając historię, tradycje miejsc i ich znaczenie. Sobota była dniem bardziej poświęconym refleksji i dzieleniu się, a także przygotowaniu jakiegoś skeczu lub imitacji do zrobienia wieczorem dla rodziców, aby wspólnie przeżyć chwilę radości. Po obiedzie, za sugestią braci, została przestrzeń czasu, aby pomiędzy rodzicami i dziećmi mogła nastąpić chwila dzielenia się w rodzinie, serce do serca, aby spojrzeć sobie w oczy i sobie powiedzieć coś istotnego.
Po południu było bardzo miło przeżyć Godzinę Miłosierdzia razem z rodzinami i zobaczyć, jak każda para odnawia przysięgę małżeńską przed Najświętszym Sakramentem, prezentując zdjęcie swojego ślubu i zdjęcie swoich dzieci. Tego samego wieczoru, przed chwilą radości i wspólnej zabawy, starsze dzieci podzieliły się przed wszystkimi rodzinami swoimi przeżyciami, niepokojami… Był to bardzo ważny moment, w którym się odczuwało tak dużo prawdy i szczerości, ale także pokój i pogodę serca w dzieleniu się. Moment zabawy między rodzicami był bardzo zabawny, przerywany śmiechem, muzyką, tańcem, w którym wszyscy zaangażowali się.
W niedzielny poranek, aby zakończyć wszystko, udaliśmy się wszyscy razem na Plac Św. Piotra aby usłyszeć Ojca Świętego, który przeszedł blisko nas…
Jesteśmy wdzięczni za te dni światła, za przyjęcie i posługę chłopców i dziewcząt z rzymskiego domu Cenacolo, za to, że czuliśmy się jak w domu. Miło było również spotkać się ponownie z siostrami FAC i zobaczyć ich radość z obecności Wspólnoty i dobra, którego pragną dla naszych chłopców i dziewcząt.
Serdeczne podziękowania Matce Elvirze od wszystkich rodzin i dzieci Wspólnoty